Na drie behoorlijke trainingen van dik vier tot bijna zes uur was het gisteren zover: Een rustdag. Heerlijk. Korte broek aan, schoentjes uit en met de voetjes de zee in. Niemand van ons had zin om écht de zee in te gaan, dus bleef het slechts bij aftasten, ook prima.
Terrasje, drankje, hapje. Volgens Pascal is het de leven. Hoe dan ook, ook ik was toe aan de rustdag. De dag voor de rustdag werd ik door Thomas op bijna acht minuten gereden op de klim. Hij deed hem 'ff' op het buitenblad, terwijl ik constant ploeterde op de 27. Daarnaast hakte die vijfenhalf uur met afsluiter bergop er toch fiks in.
Vandaag was alles anders. Vandaag was het de dag na de rustdag. Batterij opgeladen en met frisse moed er weer tegenaan. Naar dezelfde klim als voor de rustdag. We vertrokken deze morgen met een zonnetje en een temperatuur boven de 20 graden. Maar we reden weg van de kust, het binnenland in. En daar waren wolken.
We deden een blokje bergop. Ieder voor zich, van beneden naar boven. Twintig minuten volle bak was de bedoeling. Ik had de eer om te starten en zocht mijn ideale ritme. M'n benen waren sterk. Sterker dan voor de rustdag. In 19.14 was ik boven. Thomas was twee minuten achter me gestart en haalde me pas in de laatste honderden meters in. Ik reed dus aanzienlijk harder dan voor de rustdag.
En toen kwamen er kleine druppels uit de wolken naar beneden. En kleine druppels werden iets grotere druppels. Aan de voet van de klim was een mooi dorpje, waar we even konden schuilen voor de regen. Natregenen en koud worden was geen goede optie. Maar na een heerlijke Spaanse lunch konden we onze reis toch weer hervatten.
Het tweede blokje hebben we door het natte wegdek en het matige weer verschoven. Morgen gaan we naar de Pico de las Nieves (vrij vertaald: Piek van de sneeuw), het hoogste punt hier op Gran Canaria. Dat zal een koude dag worden, want op het nieuws zagen we dat er sneeuw was gevallen op de top.
Gelukkig wacht na de Pico een terras in de zon van Playa del Ingles en misschien zelfs nog wel die verfrissende duik. Het water is er, met zo'n 19 graden, warm genoeg voor, alleen is het afwachten hoe choco wij van de Pico af komen. De teller staat in ieder geval op een uur of achttien trainen en daar komen de komende drie dagen zeker nog wel 12 uurtjes bij.
