Korte broek, korte mouwen. We hebben ons eerste ritje achter de rug op Gran Canaria. Een ruime honderd kilometer over het Spaanse vulkanische eiland. Het mooie aan de tocht van vandaag was dat er nog wat Nederlandse coureurs waren, waar wij bij aan konden sluiten. We hoefden dus niet met z'n drieën te rijden, maar stonden met z'n achten aan het vertrek.
Met de zon in de rug vertrokken we vanuit Playa des Ingles en trokken we het binnenland in. Hoe verder we van de kust af reden hoe meer wolken we tegen kwamen. Ook reden we niet meer over vlakke weg, maar kwamen we nog een lekker klimmetje tegen. Omhoog rijden is niet mijn sterkste punt en de top mocht ik dus als laatste passeren. Ik en de bergen zullen nooit goede vrienden worden vrees ik.
Een aantal uur later, honderd kilometer verder en na een behoorlijk aantal hoogtemeters reden we Playa des Ingles weer binnen. Morgen staat er een rit van ongeveer vijf uur op het programma, dus ik ga de oogjes toe doen. Thomas en Pascal zijn bergop een stuk beter dan ik, dus ik zal alle zeilen bij moeten zetten om ze enigszins te volgen. Dat geeft niet, daar word ik vast beter van. Welterusten!
