Altijd op zoek naar een bravourestuk
zaterdag 12 februari 2011
Benidorm Bastards (7): Vrienden
Onze voorlaatste echte trainingsdag zit erop. Maandag kunnen we weliswaar nog twee uur fietsen, maar dit zal vooral nog even losrijden in de vroege ochtend zijn. Vandaag mochten we nog even een paar uur spelen op de flanken van de Coll de Rates. Deze klim en wij zijn dikke vrienden geworden de afgelopen week. Zo'n beetje al onze blokkentrainingen werden afgelegd op de 800 meter hoge berg.
Tijdens dit soort trainingen vielen een aantal zaken op. Namelijk dat de meeste renners de klim liever van de andere kant bestijgen, dat veel dezelfde renners de klim oversteken en dat wij de warmere zonkant beklommen.
Het duurde drie dagen voor Jan en ik eindelijk een renner dezelfde kant zagen beklimmen als dat wij deden. Wij reden de stijlere, zonnige kant op, terwijl zo'n beetje alle renners die wij tegenkwamen aan het afdalen waren, terwijl wij klommen. Wellicht heeft het te maken met de startplaats van de renners. De achterkant van de Rates ligt dichter bij Calpe, 'the place to be' voor wielrenners in de omgeving van Alicante. Vanuit Benidorm is 'onze' voorkant het dichtst bij en dus beklimmen wij vooral die kant.
Alle keren dat wij de Coll de Rates beklommen zijn we een Vacansoleil renner tegengekomen die juist aan het afdalen was. Hij was niet de enige renner die we meermaals tegen gekomen zijn. Ook de opleidings ploeg van Omega-Pharma-Lotto, Lotto-Davo, kwamen we tweemaal tegen.
Wat voor ons ideaal was aan de Rates, was de mogelijkheid van blokkenrijden bergop. De Rates is niet heel stijl, ongeveer 20 minuten klimmen lang en lang genoeg voor een mooie blokkentraining. In de afgelopen weken is de Rates, naast het gemiddelde Benidormse terras aan de boulevard, onze beste vriend geworden. Morgen nog eenmaal ertegenop en dan kunnen we het Hollandse voorseizoen met vertrouwen tegemoet zien.