De wolken van gisteren waren verdwenen en de zon had weer overhand. De luchtvochtigheid rondom Benidorm is hoog, waardoor er lekker veel zuurstof in de lucht hangt. Op het programma stond een mooie training van vier uur. Bergop vier blokken D3 van ieder vijftien minuten, gevolgd door tien minuutjes rust.
Na het eerste blokje voelden de benen toch iets zwaar aan, maar in de tweede keer omhoog ging het alweer ietsje beter. Het derde blokje ging het beste en legde ik in een kwartier de grootste afstand af. Jan reed z'n eigen tempo en reed makkelijker bergop dan ik. Zijn afgelegde afstand in een kwartier was dus groter dan die van mij.
Na een uur of drie rijden begon ik last van mijn knie te krijgen. Of het nu door het vele klimmen van de afgelopen dagen komt of door iets anders weet ik nog niet. Op de terugweg reden we nog verkeerd en lagen we op schema om een uur om te rijden. Om geen hongerklop te krijgen hebben we bij een plaatselijk tankstation een broodje gehaald.
Een verkeerde keuze. Na het broodje werd ik licht in m'n hoofd en schoot de hartslag de lucht in. Jan had weinig last en trapte stoïcijns door. Na een kilometertje kwam hij er achter dat ik ergens langs de weg stond en ik zijn wiel allang niet meer vast hield.
Na een goed half uur was de ellende van het broodje verdwenen. Mijn lichaam herpakte zich alsof het verlangde naar een kop koffie aan de boulevard. Na vijf uur op de fiets te hebben gezeten bereikten we de lelijkste stad van de Costa Blanca weer. De zon zorgde nog voor een lekker temperatuurtje in de namiddag en dus waren we precies op tijd voor koffie met appeltaart aan de boulevard. Morgen nog een lange training en dan rustdag!
