Gisteren bestond onze dag vooral uit hangen, liggen, rusten, een uurtje trappelen en terrasjes. Het was immers de eerste rustdag en de dagen ervoor hadden we hard getraind. Appeltaart hadden we nog niet bij de koffie gehad en dus was het gisteren de taak om een geschikt terras te vinden, waar men wel gebak bij de koffie serveert.
Na een rustige, fijne zoektocht over de boulevard lukte het ons koffie met gebak te scoren. De suikers, koolhydraten en eitwitvoorraden die we de dagen voor de rustdag verbuikt hadden werden danig aangevuld. De zon deed haar werk en bezorgde ons een aangename middag langs de Costa Brava, goede zaak.
De dag van vandaag beloofde een stuk zwaarder te worden. Een training van ruim drie uur met enkele pittige blokjes erin. Eerst enkele sprint, daarna een minuutje vollebak. Om de training te completeren een trapsgewijze wattagetest. En dat alles op de flanken van de Col de Rates, een klim naar zo'n 800 meter hoogte.
Het was vandaag de koudste dag van de week. De zon werd bijgestaan door enkele wolken en er stond een lichte bries. Met een graad of zestien voelde het niet bijzonder warm aan en mocht het lange jackie nog eens mee op training. Gelukkig werd het richting het eind van de middag iets warmer en toen wij na ruim drie uur trainen weer op een Benidorms terras belandde, was het zelfs aangenaam vertoeven.
De benen voelden een stuk beter aan dan voor de rustdag. De gebakjes hadden dus dienst gedaan. Ook Jan was vandaag in goede doen en hij reed zelfs een persoonlijk wattagerecord over vijf minuten. Volgende maand wil hij graag goed zijn in de Ronde van Groningen en dus werkt hij niet alleen aan de conditie, maar ook aan het zelfvertrouwen. Morgen trekken we opnieuw het achterland in voor een paar mooie trainingsuren, in de hoop dat de benen opnieuw zo lekker aanvoelen.
