M'n eerste korte rondje van het seizoen is dan eindelijk gereden. Het was zaterdag nog geen echt criterium, maar wel een kleine omloop met een paar bochten en dus flink aanzetten. De Ronde van Herwijnen ging mij in de warmte goed af en ik ben klaar voor het kampioensweekend.
3800 meter was het parcours in Herwijnen lang. Een dorpsstraat en een dijkje besloegen het grootste deel van het parcours. Ik moest achteraan starten omdat ik een zogenaamde 'bijschrijver' was. Iemand die zich niet heeft aangemeld vóór de wedstrijd, maar ter plekke heeft ingeschreven.
De start was hard, maar ik kon goed volgen. De eerste 25 kilometers zijn voor mij doorgaans kilometers om te overleven. Nu ook, als de snelheid ruim boven de 50 km/u ging, dan moest ik even op de tanden bijten, want echt goed was ik nog niet.
Pas na het dertig kilometerpunt waren mijn benen echt bevrijd en kon ik serieus mee gaan rijden. Ik besloot lekker mee te peddelen en niet te veel te doen. Er werd strak tempo gereden en af en toe een rondje echt hard (rond de 50 km/u per rondje!). We reden met een grote groep op de streep af.
Op 12 kilometer voor het einde vertrok een duo op kousevoeten. Het was geen demarrage, maar een versnelling. Niemand reageerde en het tweetal reed langzaam weg. Ze mochten gaan strijden om de zege. Wij in het peloton reden om het brons.
In de voorlaatste ronde schoof ik op naar voren. Ik handhaafde mezelf in de kop van het peloton om in de laatste kilometers iets te proberen. Het tempo bleef hoog om ontsnappers geen ruimte meer te geven.
Nadat de bel geklonken had, probeerde ik het toch. Ik reed weg in de lange dorpsstraat en trok met 50 km/u door. Na achthonderd meter keek ik om en zag ik dat het gaatje naar het peloton nog geen vijf seconden was. Ze lieten me niet rijden en pakten me vlak voor het dijkje terug.
Ik viel terug in het peloton en ging me niet meer met de sprint bemoeien en reed uit achterin het uitgedunde peloton. Mijn voorbereiding voor het NK-weekend zat (geslaagd) op. Komende weekend het NK journalisten in Rotterdam en zondag het échte NK voor Amateurs. Ik wacht nog op een uitnodiging, maar ga er vanuit dat dat wel goed zit. Ik ga voor de mooiste trui van het land. Wat Niki Terpstra kan, kan ik ook!
