Mijn tweede tijdrit van het seizoen was er een bij de Leidse vereniging Swift. Deze club organiseert al jaren een tijdritcompetitie, waaraan ik vorig seizoen al enkele keren deelnam. Gisteravond stond de proloog, 7,3 kilometer, op het programma.
Dit jaar stonden er meer goede renners aan het vertrek dan vorig jaar en dus wist ik dat ik een absoluut PR moest rijden om enigszins in de buurt te komen. In had het parcours verkend en was erachter gekomen dat de eerste drie kilometers zwaar waren, omdat de wind hier schuin op de kop stond. De rest van de ronde moesten zeer hard gaan om het verliest van de eerste drie kilometer goed te maken.
Ik startte om iets voor half acht en zocht direct een lekker beentempo op. Deze vond ik op de 54x16. Ik probeerde tegen de wind in een hoog beentempo te houden om niet te veel krachten te verspelen. De teller tikte voortdurend de 43 kilometer per uur aan, totdat de weg iets omhoog liep. Mijn tempo zakte terug naar rond de 40 km/u en ik moest mijn best doen om terug in mijn ritme te komen.
Al werkend tilde ik mijn snelheid in het laatste stuk wind tegen op naar de 42 km/u. Ik draaide de bocht om en schakelde direct twee tandjes zwaarder. Ik moest een tractor op de weg ontwijken, verloor een paar tellen, maar had verder weinig hinder. Al snel zocht ik de '13' op en knalde het mijn snelheid boven de 50 kilometer per uur. Het was nog 3,5 kilometer naar de finish. Ik had een lekker ritme te pakken en hoefde niet meer terug te schakelen.
Na 9 minuten en 25 seconden was ik terug in Woubrugge. Onder windstille omstandigheden reed ik vorig jaar 9.59. Ik was ruim een halve minuut sneller. Mijn tijd was goed voor een gemiddelde snelheid van 46,51 kilometer per uur. Sneller was ik nooit. Helaas was het niet goed genoeg voor een podiumplek.
Mijn tijd was uiteindelijk de 9e tijd. De Erik van Lakerveld, een van de betere amateurtijdrijders van het land, won glansrijk in een nieuw parcoursrecord (8.53). Ook de tijd van de nummer twee, 9.08, was ongrijpbaar. De nummer drie, Dennis Vermeulen reed 'maar' negen seconden sneller dan ik. De rest zit allemaal binnen die negen seconden en zijn dus allemaal binnen handbereik.
Ik ben op de goede weg en heb eens gevoeld hoe het is om 'to fly like an eagle'. Zaterdag en zondag de eerste echte klassiekers van het seizoen en dan woensdag weer een tijdrit in Puttershoek. Een vormpiek is op komst!
