vrijdag 4 februari 2011

Benidorm Bastards (1): Kettingbreuk


Vandaag het eerste ritje in en rondom Benidorm gemaakt. Vooral op zoek naar enkele mooie klimmetjes om later deze week nog wat intensieve blokjes te kunnen maken. De parallelweg langs de kust leverde een heuvelachtige route op die ons via Altea richting Calpe bracht.

Na zo'n twee uur fietsen kwamen we in het dorpje Gata, waar we ergens rechtsomkeert wilden maken richting Benidorm. We draaiden een mooie, maar steile klim op, waarna ik moest terugschakelen richting de 23. M'n ketting liep wat aan en sloeg wat over en na zo'n driehonderd meter bergop stoempen begaf hij het.

Mijn kettinkje lag zielloos op het asfalt. Hij had z'n beste tijd duidelijk gehad en het zag er naar uit dat hij zelfs niet meer voor nood op de tandwielen geponst wilde worden. Sinds mei al was mijn ketting één met mijn cassette, derrailleurwieltjes en voorbladen. Een Nederlandse overwinteraar op de fiets bood nog wel zijn Aldi-kettingpons aan, maar mijn ketting wilde echt niet meer. Hij ging er niet meer op.

Gelukkig reden Jan en ik boven het plaatsje Gata. Na een korte afdaling konden Jan en ik zo rond tien over drie de plaatselijke fietsenmaker bereiken. Gesloten. Horario por la Tarde, de openingstijden voor de middag: 16.00 uur. Uiteraard, het was Siësta, net nu ik een keer met een gebroken ketting stond.

Een terrasje en vijftig minuten verder klopten we opnieuw aan bij de fietsenwinkel. Nog steeds geen hond te bekennen. Jan en ik besloten dat Jan maar alvast moest gaan fietsen, wilde hij nog voor het donker thuis komen. Mocht de fietsenmaker nog komen, dan kon ik het boemeltreintje richting Benidorm nemen.

Net toen Jan wilde vertrekken kwam er een autotje aanscheuren. Het was inmiddels tien voor half vijf en de man zag er duidelijk niet al te gehaast uit. Half met het hoofd schuddend zette hij er een nieuwe Dura Ace-ketting op. Ik kon weer fietsen, yes.

Jan en ik zette de terugweg in met een lekker vaartje. D1 werd ingeruild voor D2 en de afdalingen werden niet meer onder de 60 per uur genomen. Om half zeven waren we terug in ons appartement en kon Jan z'n kookkunsten laten zien. De pasta smaakte goed en nu is het tijd voor een uur of tien slaap. Morgen staat een mooie blokkentraining op het programma!