Door een pijnlijke hand zat ik zaterdagmiddag noodgedwongen op de bank in plaats van op de fiets. Om twee uur begon de Ronde van België, waar een tijdrit op het programma stond. Philippe Gilbert was drager van de zwarte leiderstrui en mocht als laatste starten. Hij had pech, een hoosbui verpestte de kansen van Gilbert. Het water kwam met bakken uit de hemel, terwijl de echte 'concurrenten' van Gilbert een volledig rit koers hadden. Gilbert verloor veel tijd en kon de eindzege op zijn buik schrijven.
Zondag startte ik in de GP Vijfhuizen. Een tijdrit over 10 kilometer door het Noord-Hollandse dorp. Het weer was slecht, nee nog erger, dramatisch. Het regende pijpestelen en er stond een behoorlijke wind. Bovendien kwam de temperatuur niet eens voorbij de veertien graden. Het leek wel herfst.
Mijn start was gepland voor 12.15, maar door schermutselingen in het programma werd ik niet eerder dan 12.55 opgeroepen. Gelukkig heb ik nog even warm kunnen draaien op de tacx en hoefde ik geen kou te lijden terwijl het programma uitliep.
De regen verpestte de sfeer tijdens de tijdrit behoorlijk. Ik zag enkel de eerste meters wat paraplu's, maar verder bleef publiek achterwege. De klinkers lagen er behoorlijk nat bij en voorzichtigheid was dan ook geboden. Toch was mijn start niet verkeerd en kon ik behoorlijk ronddraaien.
Al snel haalde ik renners in. We startten om de halve minuut en de renners in mijn startgroep waren van een veel lager kaliber. In totaal ben ik zo'n zeven renners voorbij gereden. Vanwege mijn A-licentie was ik enkel welkom in de niet-licentiehouders groep en reed ik mee buiten mededinging. Voor mij was het dus een nuttige trainingstijdrit.
Ik finishte in 13 minuten en 38 seconden. Veruit de snelste tijd van de dag, maar de vergelijkbare tijden moesten gaan komen van de Amateurs B. Er stonden enkele goede B-renners aan de start, die mij in voorgaande tijdritten al klopten.
Ook het programma van de Amateurs B liep uit. Achteraf bleek het niet ongelukkig te zijn, want het weer klaarde langzaam maar zeker op. Toen de kanshebbers van start gingen was het al anderhalf uur droog en was het wegdek vele malen droger dan toen ik reed. Bovendien was de strakke wind iets gaan liggen en stonden de vlaggen bij de finish niet meer constant strak.
Ik stond te kijken bij de finish en hoorde keer op keer tijden langskomen die boven mijn tijd zaten. Slechts tegen het einde lukte het een drietal renners om onder mijn tijd te rijden. Zij reden in een stuk betere omstandigheden dan ik anderhalf uur eerder. Ik voelde me een beetje de Gilbert van Vijhuizen.
Gezien mijn voorbereiding van de afgelopen week was het een prima tijdrit. Gedurende mijn rit had ik alleen op de klinkerstroken last van mijn handen, een vervelende bijkomstigheid van die valpartij van vorige week. Vandaag heb ik nog een foto laten maken in het ziekenhuis, waaruit bleek dat mijn linkerhand geen scheurtjes heeft. Zaterdag dan maar aan de start verschijnen in de Omloop van de Ijsseldelta.
