Het ultieme doel voor 2010, het WK tijdrijden voor journalisten. Tiptop voorbereid, een kleine tegenslag met de auto, maar daarvan geen hinder ondervonden. Stoker R. stond op de startlijst voor 15.32. Opgewarmd en gezond gespannen verscheen ik rond die tijd aan de start.
Geen bocht mocht ik schuwen, het woord risico stond hoog aangekruist in de agenda. Vandaag moest alles 100% om kans te maken op de titel. Het deelnemersveld was beter dan ooit en ik moest nog ruim een minuut goedmaken die ik vorig jaar, als zilveren medaille winnaar, achter lag.
Aan de conditie mocht het niet liggen, die was prima. Dit jaar veel trainingsarbeid verricht en ook echte koersen gereden. Alles was perfect voor die ene jaarlijkse WK-race.
Met de blik op oneindig stortte ik me in de tijdrit. Het beginstuk naar beneden ging met 65 km/u. De eerste bochten kwam ik goed door, al nam ik ze ontzettend scherp. Ik bleef gaan en bleef gaan. De hartslag constant 8 slagen boven omslag. Op de heuvels zelfs tegen de max van 184 slagen aan.
Iedere bocht ging ik vol doorheen en het scheelde niet veel of de stoeprand had mijn voorwiel onder mij vandaan geslagen. Mijn snelheid bleef erin en ik gaf maximale inspanning. Mijn finish was na 15.09 minuten.
Er waren er maar liefst zes sneller dan ik. Jeff Jones, de onbetwiste favoriet werd kampioen voor (Ezel of Koerspaard) Jonas Heyerick en thuisrijder Frederick Backelandt. Aantekening: Ten opzichte van vorig jaar waren de leeftijdscatergoriën gewijzigd en had ik veel meer competitie.
De marge tot het podium bleef beperkt tot 20 seconde. Het goud was iets meer dan 30 tellen van mij verwijderd. In ieder geval heb ik alweer een doel voor volgend seizoen. Het WK in Gabbice Mare!
Maar eerst rijden we morgen nog de wegrace. Ik ben geen favoriet zoals wel bij de tijdrit, maar wellicht een goede outsider. Het is sowieso de laatste kans op een WK-trui in 2010, dus morgen ga ik er 100% voor.
